Definicja hasła: niedźwiedź brunatny
- niedźwiedź brunatny, niedźwiedź brunatny (Ursus arctos L.)
jedyny występujący w Polsce gatunek z rodziny niedźwiedzi. Ciężar ciała 100-300 kg. Zamieszkuje większe kompleksy lasów. Podczas zimy w wyścielanej gawrze zapada w sen. W niej też samica co dwa lata rodzi 1-2 młodych. Niedźwiedź żyje 30-40 lat. Objęty ochroną gatunkową.
Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych. Jest to największy drapieżnik lądowy występujący w Europie, a także jedyny gatunek niedźwiedzia zamieszkujący Polskę. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają zróżnicowane rozmiary, jednak przeciętnie ważą od 100 do 300 kg, co czyni je imponującymi i potężnymi zwierzętami. Niedźwiedzie brunatne zamieszkują głównie kompleksy leśne, gdzie mogą znaleźć odpowiednie warunki do polowania oraz schronienia.
Podczas zimowego okresu niedźwiedzie wchodzą w stan hibernacji, który polega na długim okresie snu spowodowanym brakiem dostępu do pokarmu. W tym czasie zwierzęta te wykorzystują zgromadzone wcześniej zapasy tłuszczu jako źródło energii. Samice hibernujące matki rodzą swoje młode w tym czasie, z reguły co dwa lata, a samiec opuszcza rodzinne tereny osobno już poruszając się po przebudzeniu.
Niedźwiedzie brunatne są zwierzętami wykazującymi długowieczność, ponieważ ich życie może trwać od 30 do nawet 40 lat. Ze względu na status zagrożenia oraz ochronę gatunkową, hodowanie i polowanie na niedźwiedzie brunatne jest surowo regulowane prawem krajowym oraz międzynarodowym. Ochrona tych zwierząt ma na celu zachowanie stabilnych populacji oraz zapewnienie im bezpiecznych warunków bytowania na obszarze ich naturalnego występowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj niedźwiedź brunatny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę N
- nurek
ptak łowczy, który potrafi atakować czaplę od spodu (szczyt doskonałości tresury).
- na kulawy sztych
na ukos z przodu
- narogi
jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: serce, wątroba, nerki, płuca.
- niewypał
nabój, w którym mimo zbicia spłonki przez iglicę nie nastąpiło zapalenie się prochu.
- nabijacz
dawniej pomocnik myśliwego, nabijający mu broń zamienną.
- narzynacz
pies myśliwski szarpiący i pożerający ubitą zwierzynę.
- nie strzelany
1. o zwierzu - puszczony bez strzału. Celowe powstrzymanie się myśliwego przed oddaniem strzału w okolicznościach, które strzał umożliwiają; 2. o zwierzu - ucieczka z miotu w sytuacji, w (...)
- naganiacz
pomocnik myśliwego, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny.
- nabój myśliwski
jednostka amunicji myśliwskiej. Składa się z łuski wraz ze spłonką, Śrutu lub kuli, prochu, a w nabojach śrutowych ponadto z przybitek (wojłokowej i tekturowej), ewentualnie z (...)
- nóż myśliwski
biała broń myśliwska, konieczna i niezbędna każdemu myśliwemu. Nóż myśliwski powinien być mocny, ostry i mieć piłkę (do cięcia kości); może być sztywny lub składany.