Definicja hasła: niedźwiedź brunatny
- niedźwiedź brunatny, niedźwiedź brunatny (Ursus arctos L.)
jedyny występujący w Polsce gatunek z rodziny niedźwiedzi. Ciężar ciała 100-300 kg. Zamieszkuje większe kompleksy lasów. Podczas zimy w wyścielanej gawrze zapada w sen. W niej też samica co dwa lata rodzi 1-2 młodych. Niedźwiedź żyje 30-40 lat. Objęty ochroną gatunkową.
Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) - gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwiedziowatych. Jest to największy drapieżnik lądowy występujący w Europie, a także jedyny gatunek niedźwiedzia zamieszkujący Polskę. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają zróżnicowane rozmiary, jednak przeciętnie ważą od 100 do 300 kg, co czyni je imponującymi i potężnymi zwierzętami. Niedźwiedzie brunatne zamieszkują głównie kompleksy leśne, gdzie mogą znaleźć odpowiednie warunki do polowania oraz schronienia.
Podczas zimowego okresu niedźwiedzie wchodzą w stan hibernacji, który polega na długim okresie snu spowodowanym brakiem dostępu do pokarmu. W tym czasie zwierzęta te wykorzystują zgromadzone wcześniej zapasy tłuszczu jako źródło energii. Samice hibernujące matki rodzą swoje młode w tym czasie, z reguły co dwa lata, a samiec opuszcza rodzinne tereny osobno już poruszając się po przebudzeniu.
Niedźwiedzie brunatne są zwierzętami wykazującymi długowieczność, ponieważ ich życie może trwać od 30 do nawet 40 lat. Ze względu na status zagrożenia oraz ochronę gatunkową, hodowanie i polowanie na niedźwiedzie brunatne jest surowo regulowane prawem krajowym oraz międzynarodowym. Ochrona tych zwierząt ma na celu zachowanie stabilnych populacji oraz zapewnienie im bezpiecznych warunków bytowania na obszarze ich naturalnego występowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj niedźwiedź brunatny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę N
- nabijacz
dawniej pomocnik myśliwego, nabijający mu broń zamienną.
- nodia
syberyjski sposób zakładania ogniska pozwalającego na nocleg przy nim ze względu na długotrwałe, spokojne palenie się specjalnie ułożonego drewna.
- narzynacz
pies myśliwski szarpiący i pożerający ubitą zwierzynę.
- nóż myśliwski
biała broń myśliwska, konieczna i niezbędna każdemu myśliwemu. Nóż myśliwski powinien być mocny, ostry i mieć piłkę (do cięcia kości); może być sztywny lub składany.
- nabój myśliwski
jednostka amunicji myśliwskiej. Składa się z łuski wraz ze spłonką, Śrutu lub kuli, prochu, a w nabojach śrutowych ponadto z przybitek (wojłokowej i tekturowej), ewentualnie z (...)
- nemrod
żartobliwa nazwa myśliwego, pochodząca od imienia legendarnego władcy kraju Szinar w południowej Mezopotamii Nimruda, który według księgi Genesis był słynnym myśliwym.
- nogawice
gęste upierzenie na zgrzebłach głuszca.
- nakrywka
czapeczka zakładana na lufy w celu zabezpieczenia ich przed zatkaniem śniegiem podczas przechodzenia przez las.
- niedostęp
cecha tropu jelenia: odcisk zadniego badyla nie dosięga odcisku badyla przedniego.
- nie strzelany
1. o zwierzu - puszczony bez strzału. Celowe powstrzymanie się myśliwego przed oddaniem strzału w okolicznościach, które strzał umożliwiają; 2. o zwierzu - ucieczka z miotu w sytuacji, w (...)