Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ochrona przyrody

ochrona przyrody

działalność mająca na celu zachowanie, restytuowanie oraz zapewnienie trwałości użytkowania zasobów przyrody. Polega to m.in. na ochronie pomników przyrody, tworzeniu rezerwatów przyrody, parków narodowych jak również ochronie gatunkowej roślin i zwierząt. W zakres ochrony przyrody wchodzi także czuwanie nad racjonalną gospodarką zasobami przyrody. Działalność taką zapoczątkowano w drugiej połowie XIX w.

Ochrona przyrody to kompleksowa działalność mająca na celu zachowanie różnorodności biologicznej oraz zapewnienie trwałości użytkowania zasobów naturalnych. Obejmuje ona szereg działań, takich jak tworzenie rezerwatów przyrody i parków narodowych, ochrona gatunkowa roślin i zwierząt oraz nadzór nad racjonalną gospodarką zasobami przyrody. W ramach ochrony przyrody dąży się do ograniczenia lub eliminacji negatywnego wpływu człowieka na środowisko naturalne poprzez stosowanie różnorodnych metod, takich jak edukacja społeczeństwa i regulacje prawne.

Celem ochrony przyrody jest nie tylko zachowanie bioróżnorodności, ale także minimalizacja szkodliwych skutków działalności człowieka na ekosystemy naturalne oraz zapewnienie trwałości użytkowania zasobów przyrody. Ponadto, ochrona przyrody pełni istotną rolę w utrzymaniu równowagi ekologicznej i zapewnieniu dobrego stanu środowiska naturalnego.

Działania podejmowane w ramach ochrony przyrody mają na celu nie tylko restytuowanie oraz zachowanie istniejących zasobów naturalnych, ale także zabezpieczenie ich trwałego wykorzystywania dla obecnych i przyszłych pokoleń. Odpowiedzialność za ochronę przyrody spoczywa na społeczeństwie, władzach publicznych oraz instytucjach zajmujących się kwestiami środowiskowymi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ochrona przyrody w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

obkładanie, obkładanie, okładanie -

przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.

obława

w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.

omyk

ogon zająca.

odświeżyć krew

zabieg hodowlany polegający na wpuszczeniu do łowiska osobników obcych, sprowadzonych z innych terenów bytującego w nim gatunku, w celu polepszenia formy zwierzyny miejscowej.

oręż

trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia).

ogorzałka, ogorzałka (Aythya marila L.)

ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do grążyc. W Polsce nielicznie, chociaż regularnie, pojawia się na przelotach.

odnoga

odgałęzienie tyki w porożu jeleniowatych.

ostroga

1) wyrostek znajdujący się z tyłu odnóży kuraków;
2) pierwszy sęk łopaty daniela.

oblany

o ptakach, głównie o słonce, dubelcie i kszyku: tłusty.

oszczep

biała broń myśliwska używana od najdawniejszych czasów do pocz. XIX w. Składa się z grubego drzewca (dł. 2-2,5 m) i szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o liściastym kształcie z (...)