Definicja hasła: padać w ogniu
- padać w ogniu
o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.
Padać w ogniu to termin używany w łowiectwie, który odnosi się do zwierzyny, która po trafieniu strzałem pozostaje na miejscu, bez próby ucieczki. Ta cecha jest bardzo pożądana dla myśliwych, gdyż oznacza precyzyjne i skuteczne wykonanie strzału. Jest to szczególnie istotne podczas polowań na duże zwierzęta takie jak jelenie czy dziki, gdzie niepowodzenie w "padnięciu w ogniu" może prowadzić do ucieczki zwierzęcia i potencjalnych szkód. Dlatego myśliwi starają się celować dokładnie, trafiając w kluczowe punkty anatomiczne zwierzyny, aby upewnić się, że zostanie ona unieszkodliwiona na miejscu.
Poza polowaniem na duże ssaki, zasada "padania w ogniu" ma również znaczenie podczas polowań na ptaki. Ptaki szybko mogą ulecieć po strzale, dlatego myśliwi starają się trafić je niezwłocznie w głowę lub serce, aby zapewnić szybką i skuteczną eliminację. Dążenie do tego celu wymaga od myśliwych wysokich umiejętności strzeleckich oraz znajomości anatomicznych punktów słabych u różnych gatunków zwierząt łownych.
W kontekście etycznym oraz humanitarnym, koncepcja "padania w ogniu" podkreśla ważność minimalizowania cierpienia zwierząt łownych poprzez precyzyjne i efektywne wykonywanie strzałów. Pojęcie to odzwierciedla troskę o dobrostan zwierząt oraz stanowi wyraz szacunku dla natury i jej harmonii.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj padać w ogniu w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- postrzałek
zwierz raniony strzałem (ale nie śmiertelnie).
- posokowiec hanowerski
pies myśliwski średniej wielkości, maści brązowej z czarną maską na pysku. Głowę ma dużą z obwisłymi uszami i faflami, ogon długi i gruby. Pies jednostronny doskonale pracujący na (...)
- pustorogie, pustorogie (Bovidae)
rodzina przeżuwaczy, u których rogi są puste w środku, nierozgałęzione i występują przeważnie u przedstawicieli obu płci. Nie zrzucają rogów. Ze zwierząt łownych do pustorogów (...)
- piżmak, piżmak (Ondatra zibethica L.)
gatunek z rzędu gryzoni pochodzący z Ameryki płn. Sprowadzony w 1905 r. do Czech rozprzestrzenił się m.in. do Polski. Długość ciała 260-400 mm, ogona 180-280 mm, ciężar 700-1600 g. (...)
- przyrzut
szybkie przyłożenie broni do ramienia.
- psiarczyk
dawniej chłopiec przy psach, pomocnik kotłowego.
- pole
1) teren, na którym odbywa się polowanie;
2) rok pracy psa myśliwskiego (np. drugie pole - drugi sezon).
- pędzel, pędzel, wiecheć
kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.
- pogłowie
ogół zwierzyny danego gatunku, bytującego na określonym terenie.