Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: piórkować

piórkować

dobijać postrzelonego ptaka.

Piórkowanie to proces dobijania postrzelonego ptaka, który jest częścią tradycyjnego łowiectwa. Proces ten polega na tym, aby zapewnić, że ptak zostanie zabity szybko i bezboleśnie. Piórkowanie jest wykonywane przez myśliwego, który używa specjalnego narzędzia, takiego jak piórkownica lub piórkownik. Narzędzie to jest wykonane z metalu lub drewna i ma długość od kilku do kilkunastu centymetrów. Jego końcówka jest wygięta w kształcie litery U lub V i ma ostrze na końcu. Myśliwy uderza piórkownicą w głowę ptaka, aby go zabić.

Piórkowanie może być trudne dla myśliwego, ponieważ musi on być bardzo precyzyjny i szybki. Musi on trafić w głowę ptaka z odpowiednią siłą, aby go zabić, ale nie zbyt mocno, aby nie uszkodzić skóry lub mięsa. Jeśli myśliwy nie trafi w głowę ptaka lub uderzy go zbyt mocno, może to spowodować cierpienie i ból u ptaka. Dlatego ważne jest, aby myśliwy był dobrze przeszkolony i miał odpowiednie umiejętności do piórkowania.

Piórkowanie jest ważnym elementem tradycyjnego łowiectwa i ma na celu zapewnienie szybkiego i bezbolesnego uboju ptaków. Myśliwi muszą być dobrze przeszkoleni w tej technice, aby upewnić się, że ptaki są zabijane szybko i bezboleśnie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj piórkować w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

pudlarz

myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

poryk

jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,

poidło

naturalny lub sztuczny zbiornik z wodą, z którego korzysta zwierzyna.

perukarz

kozioł noszący poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej pokrytej scypulem. Powitanie peruki wiąże się z utratą lub uszkodzeniem jąder. Zjawisko to dużo rzadziej występuje wśród (...)

parch lisów

choroba grzybicza skóry lisów.

pogonić

o psie myśliwskim: popędzić za ruszonym zającem.

pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)

najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.

prowadzenie

1) o jeleniu, danielu, dziku: przewodzenie stadu;
2) o samicy: opieka nad potomstwem,
3) o myśliwym: przesuwanie wylotu lufy za poruszającym się celem.

parkać się

o ptakach: łączyć się w pary.