Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pogonić

pogonić

o psie myśliwskim: popędzić za ruszonym zającem.

Pogonić - w kontekście psów myśliwskich oznacza działanie polegające na popędzeniu za ruszonym zającem lub inną zwierzyną łowną. Pies myśliwski, który pogania, wykazuje wyjątkowe umiejętności polowania i działania w terenie, posiadając silny instynkt tropienia oraz zdolność do utrzymania tempa biegu przez dłuższy czas. Proces pogonić jest istotnym elementem polowania z udziałem psów, a ich właściwe wyszkolenie oraz zdolności myśliwskie decydują o skuteczności tego etapu polowania.

Podczas pogoni psich aktualne położenie i zachowanie zającawpływa na kierowanie i kontrolę psów przez mysliwego oraz determinuje ich reakcje. Psy są szkolone w celu trafnego rozpoznania tropu zwierzęcia i jego śledzenia podczas biegu. Skuteczna pogon może znacząco przyspieszyć dalsze fazypolowania oraz zapewnić bezpieczne zastrzelenie zwierzyny dla psa myśliwskiego.

Pies myśliwski odpowiedzialny za pogonienie zająca czy innego zwierzęcia łownego musi posiadać nie tylko fizyczną sprawność, ale również umiejętność skupienia się na zadaniu i reagowania na sygnały od mysliwego. Dobrze wyszkolony pies potrafi dostosować swoje tempo biegu do zmieniającej się sytuacji terenowej, co jest kluczowe dla skutecznego przeprowadzenia pogoni.

Warto także pamiętać, że prawidłowe pogonienie przez psy myśliwskieułatwia cały proces polowania, jednak wymaga również precyzji i odpowiedniej oceny ze strony mysliwego. To on decyduje o odpowiednim czasie oddania strzału oraz dba o bezpieczne warunki dla psa w trakcie akcji polowania. Dzięki komplementarnemu dzialaniu zoorganizowana para pies i mysliwy tworzy efektywny zespół w celu osiągnięcia sukcesu łowieckiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pogonić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

pies podsokoli

pies legawy (najczęściej wyżeł) współpracujący w czasie polowania z ptakiem łowczym

pasja myśliwska

zamiłowanie, żądza przygód i przeżyć myśliwskich.

pocisk

w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).

przecinka

wąska dróżka wycięta w lesie.

podkładacz

myśliwy lub pomocnik, który wchodzi z psami do miotu i naprowadza je na świeży trop zwierzyny.

pędzelek

kępka długich włosów na końcu ucha rysia.

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

polano, polano, wiecha

ogon wilka.

pojedynka

broń myśliwska jednostrzałowa.

pętla

splątane tropy zająca na śniegu.