Definicja hasła: pogonić
- pogonić
o psie myśliwskim: popędzić za ruszonym zającem.
Pogonić - w kontekście psów myśliwskich oznacza działanie polegające na popędzeniu za ruszonym zającem lub inną zwierzyną łowną. Pies myśliwski, który pogania, wykazuje wyjątkowe umiejętności polowania i działania w terenie, posiadając silny instynkt tropienia oraz zdolność do utrzymania tempa biegu przez dłuższy czas. Proces pogonić jest istotnym elementem polowania z udziałem psów, a ich właściwe wyszkolenie oraz zdolności myśliwskie decydują o skuteczności tego etapu polowania.
Podczas pogoni psich aktualne położenie i zachowanie zającawpływa na kierowanie i kontrolę psów przez mysliwego oraz determinuje ich reakcje. Psy są szkolone w celu trafnego rozpoznania tropu zwierzęcia i jego śledzenia podczas biegu. Skuteczna pogon może znacząco przyspieszyć dalsze fazypolowania oraz zapewnić bezpieczne zastrzelenie zwierzyny dla psa myśliwskiego.
Pies myśliwski odpowiedzialny za pogonienie zająca czy innego zwierzęcia łownego musi posiadać nie tylko fizyczną sprawność, ale również umiejętność skupienia się na zadaniu i reagowania na sygnały od mysliwego. Dobrze wyszkolony pies potrafi dostosować swoje tempo biegu do zmieniającej się sytuacji terenowej, co jest kluczowe dla skutecznego przeprowadzenia pogoni.
Warto także pamiętać, że prawidłowe pogonienie przez psy myśliwskieułatwia cały proces polowania, jednak wymaga również precyzji i odpowiedniej oceny ze strony mysliwego. To on decyduje o odpowiednim czasie oddania strzału oraz dba o bezpieczne warunki dla psa w trakcie akcji polowania. Dzięki komplementarnemu dzialaniu zoorganizowana para pies i mysliwy tworzy efektywny zespół w celu osiągnięcia sukcesu łowieckiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pogonić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pasy zaporowe
łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.
- pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa
karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.
- ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski
ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.
- posadzić
o ptaku łowczym: strącić zdobycz na ziemię.
- prowadzenie
1) o jeleniu, danielu, dziku: przewodzenie stadu;
2) o samicy: opieka nad potomstwem,
3) o myśliwym: przesuwanie wylotu lufy za poruszającym się celem.
- preparowanie
poroży i oręża dzików. Do preparowania przystępujemy niezwłocznie po strzeleniu sztuki. Najpierw czyścimy wstępnie czaszkę (usuwamy język, mózg itd.), następnie moczymy przez 24 godz. w (...)
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- pasza soczysta, pasza soczysta, karma soczysta
karma zawierająca duży procent wody (buraki, ziemniaki, kiszonka).
- pędzel, pędzel, wiecheć
kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.