Definicja hasła: prawo łowieckie
- prawo łowieckie
całokształt norm prawnych regulujących stosunki w zakresie organizacji i wykonywania łowiectwa. Podstawowym aktem prawnym jest Ustawa z dnia 17.VI.1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Prawo łowieckie to zbiór norm prawnych określających zasady i procedury dotyczące łowiectwa, w tym organizacji, wykonywania i regulacji tej działalności. Zasadniczym aktem prawnym regulującym kwestie łowieckie jest Ustawa z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Prawo łowieckie obejmuje ustalenia dotyczące zarządzania populacjami dzikich zwierząt oraz sprawowania kontroli nad liczebnością gatunków łownych. Reguluje także kwestie dotyczące okresów polowań, sposobów pozyskiwania zwierzyny, oznakowywania i identyfikacji zwierząt oraz obowiązków myśliwych w zakresie ochrony przyrody.
Ponadto, prawo łowieckie określa prawa i obowiązki uczestników polowań oraz nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących bezpieczeństwa podczas wykonywania czynności łowieckich. W ramach tego prawa uregulowane są również kwestie związane z posiadaniem broni myśliwskiej, uzyskiwaniem odpowiednich uprawnień do jej używania oraz warunki wykonywania zawodu myśliwego.
W dalszym ciągu, prawo łowieckie uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego poprzez nakładanie ograniczeń na polowania w określonych obszarach chronionych czy też uzależnianie sezonowych limitów od stanu populacji danego gatunku. Dzięki temu zapewnia ono zachowanie równowagi ekosystemów leśnych oraz ochronę zagrożonych gatunków dzikich zwierząt.
ogólnej regulacji działalności gospodarczej w zakresie fauny leśnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prawo łowieckie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- paszkot, drozd paszkot, paszkot, drozd paszkot (Turdus visdvorut L.)
największy gatunek z rodziny drozdów. Upierzenie strony grzbietowej szarobrunatne, brzusznej rdzawo-żółtawo-białe, upstrzone czarnymi plamkami. Długość ciała 26 cm, rozpiętość (...)
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.
- parkot
woń jelenia byka podczas rykowiska.
- poidło
naturalny lub sztuczny zbiornik z wodą, z którego korzysta zwierzyna.
- paprzysko
miejsce piaskowych kąpieli ptaków.
- pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)
najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.
- pole
1) teren, na którym odbywa się polowanie;
2) rok pracy psa myśliwskiego (np. drugie pole - drugi sezon).
- pęta
krótkie rzemyki służące do przytrzymania ptaka łowczego.
- podjazd
rodzaj polowania polegający na podjeżdżaniu (na sankach lub furmanką) przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału. Myśliwy wyskakuje z pojazdu i kryje się za drzewem lub krzakiem, (...)
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.