Definicja hasła: prawo łowieckie
- prawo łowieckie
całokształt norm prawnych regulujących stosunki w zakresie organizacji i wykonywania łowiectwa. Podstawowym aktem prawnym jest Ustawa z dnia 17.VI.1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Prawo łowieckie to zbiór norm prawnych określających zasady i procedury dotyczące łowiectwa, w tym organizacji, wykonywania i regulacji tej działalności. Zasadniczym aktem prawnym regulującym kwestie łowieckie jest Ustawa z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim.
Prawo łowieckie obejmuje ustalenia dotyczące zarządzania populacjami dzikich zwierząt oraz sprawowania kontroli nad liczebnością gatunków łownych. Reguluje także kwestie dotyczące okresów polowań, sposobów pozyskiwania zwierzyny, oznakowywania i identyfikacji zwierząt oraz obowiązków myśliwych w zakresie ochrony przyrody.
Ponadto, prawo łowieckie określa prawa i obowiązki uczestników polowań oraz nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących bezpieczeństwa podczas wykonywania czynności łowieckich. W ramach tego prawa uregulowane są również kwestie związane z posiadaniem broni myśliwskiej, uzyskiwaniem odpowiednich uprawnień do jej używania oraz warunki wykonywania zawodu myśliwego.
W dalszym ciągu, prawo łowieckie uwzględnia aspekty ekologiczne i ochrony środowiska naturalnego poprzez nakładanie ograniczeń na polowania w określonych obszarach chronionych czy też uzależnianie sezonowych limitów od stanu populacji danego gatunku. Dzięki temu zapewnia ono zachowanie równowagi ekosystemów leśnych oraz ochronę zagrożonych gatunków dzikich zwierząt.
ogólnej regulacji działalności gospodarczej w zakresie fauny leśnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prawo łowieckie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pogonić
o psie myśliwskim: popędzić za ruszonym zającem.
- podchód
sposób polowania, polegający na podchodzeniu przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału.
- par force
rodzaj polowania konno z psami gończymi na jelenie, dziki, zające, lisy, rozpowszechniony głównie w Anglii.
- pomiatać
o samicach czworonożnych drapieżników (psy, borsuki, wilki, lisy): wydawać na świat potomstwo.
- pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)
najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.
- proca
jedna z najstarszych miotających broni myśliwskich. Złożony we dwoje rzemień z rozszerzoną częścią środkową (w kształcie miseczki), z której, w wyniku szybkiego obracania i puszczania (...)
- podskakiwać
podchodzić tokującego głuszca. Polega to na szybkim podbiegnięciu w kierunku ptaka w trakcie głuchej pieśni - kiedy głuszec nie słyszy (zob. (...)
- pobudka
sygnał myśliwski grany na trąbce albo rogu, budzący myśliwych lub też oznajmiający rozpoczęcie polowama.
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.