Definicja hasła: przybitka
- przybitka
1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. amunicja myśliwska).
Przybitka to element konstrukcyjny naboju, pełniący funkcję zamykania oraz zabezpieczania prochu oraz śrutu przed wyciekiem. Występuje w formie wojłokowej, plastykowej lub tekturowej, w zależności od rodzaju naboju i broni, do której jest przeznaczona. Przybitka wojłokowa lub plastykowa wykorzystywana jest głównie do zamknięcia naboju śrutowego, zapobiegając rozsypywaniu się prochu i śrutu. Natomiast przybitka tekturowa jest stosowana zarówno do zamknięcia naboi śrutowych, jak i kulowych, pełniąc także funkcję oznaczenia rodzaju naboju.
W przypadku broni o lufach gładkich, nabój składa się z łuski zawierającej spłonkę, proch oraz przybitkę w formie wojłokowej lub plastykowej. Dodatkowo zawiera on pocisk składający się ze śrucin o równomiernej średnicy. Natomiast broń o lufach gwintowanych korzysta z naboi kulowych, które różnią się od tych używanych przy broni o lufach gładkich jedynie kształtem pocisku oraz materiałem łuski – najczęściej mosiężnej.
Definicja przybitki łączy w sobie zarówno aspekty techniczne konstrukcji oraz praktyczne zastosowanie w procesie łowieckim i posługiwaniu się bronią myśliwską. Wartościowy słownik łowiecki powinien uwzględniać nie tylko opis budowy i funkcji przybitki, ale także jej znaczenie dla procesu myśliwskiego oraz praktyczne aspekty używania broni i amunicji przez myśliwych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przybitka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- poletko łowieckie
powierzchnia uprawy roślin, służących zwierzynie jako żer lub karma. Dzielimy je na: żerowe, ogryzowe oraz produkcyjne. Na poletku łowieckim uprawia się rośliny okopowe, motylkowe, owies a (...)
- poroże
parzyste wyrostki kostne nasadzane na możdżeniach samców (wyjątek: u renifera także samic) jeleniowatych. Poroże jest corocznie zrzucane i ponownie nasadzane. Poroże jelenia, łosia i (...)
- pobudka
sygnał myśliwski grany na trąbce albo rogu, budzący myśliwych lub też oznajmiający rozpoczęcie polowama.
- pointer
wyżeł wielostronny, doskonały legawiec o bezkonkurencyjnym górnym wietrze, dobrze pracujący w suchym polu. Ma zgrabną sylwetkę, silną i szeroką pierś, ogon długi, prosty; sierść (...)
- pojedynka
broń myśliwska jednostrzałowa.
- pasynek
odnoga na łopacie łosia.
- pudlarz
myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów
- polano, polano, wiecha
ogon wilka.
- piszczeć
o samicy sarny (kozie): wydawać głos (pisk).
- przybory myśliwskie
przedmioty (z wyjątkiem broni) ułatwiające polowanie: futerały, torby, stolid, laski, podpórki, noże, troki, wabiki, trąbki, rogi, przybory do czyszczenia broni i elaboracji naboi (...)