Definicja hasła: przybitka
- przybitka
1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. amunicja myśliwska).
Przybitka to element konstrukcyjny naboju, pełniący funkcję zamykania oraz zabezpieczania prochu oraz śrutu przed wyciekiem. Występuje w formie wojłokowej, plastykowej lub tekturowej, w zależności od rodzaju naboju i broni, do której jest przeznaczona. Przybitka wojłokowa lub plastykowa wykorzystywana jest głównie do zamknięcia naboju śrutowego, zapobiegając rozsypywaniu się prochu i śrutu. Natomiast przybitka tekturowa jest stosowana zarówno do zamknięcia naboi śrutowych, jak i kulowych, pełniąc także funkcję oznaczenia rodzaju naboju.
W przypadku broni o lufach gładkich, nabój składa się z łuski zawierającej spłonkę, proch oraz przybitkę w formie wojłokowej lub plastykowej. Dodatkowo zawiera on pocisk składający się ze śrucin o równomiernej średnicy. Natomiast broń o lufach gwintowanych korzysta z naboi kulowych, które różnią się od tych używanych przy broni o lufach gładkich jedynie kształtem pocisku oraz materiałem łuski – najczęściej mosiężnej.
Definicja przybitki łączy w sobie zarówno aspekty techniczne konstrukcji oraz praktyczne zastosowanie w procesie łowieckim i posługiwaniu się bronią myśliwską. Wartościowy słownik łowiecki powinien uwzględniać nie tylko opis budowy i funkcji przybitki, ale także jej znaczenie dla procesu myśliwskiego oraz praktyczne aspekty używania broni i amunicji przez myśliwych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przybitka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- płaskonos, płaskonos (Spatula clypeata L.)
bardzo nielicznie lęgowy ptak z rodziny blaszkodziobych należący do kaczek właściwych. Charakterystyczną cechą płaskonosa jest wąski u nasady dziób, rozszerzony przy końcu. Długość (...)
- przestęp
trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego.
- pielesz
gniazdo ptaka drapieżnego.
- ponowa
świeży opad śniegu ułatwiający myśliwym tropienie. Idealne warunki do polowania.
- padać w ogniu
o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.
- podryw
polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.
- populacja
grupa osobników jednego gatunku występujących w określonej biocenozie i w określonych warunkach środowiskowych.
- poprawka
drugi strzał do tego samego celu (po pierwszym nieskutecznym).