Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: rozpórka

rozpórka

prawidło do suszenia skór futerkowych zwierząt łownych.

Rozpórka to prymitywny, ale nadal stosowany sposób suszenia skór futerkowych zwierząt łownych. Składa się z dwóch kawałków drewna w kształcie litery "V" połączonych belką poprzeczną. Skóra jest rozciągana na rozporze i pozostawiana do wyschnięcia w tej pozycji, dzięki czemu zachowuje swoją naturalną formę i elastyczność. Jest to tradycyjna metoda suszenia skór, stosowana od wieków przez myśliwych i futrzarzy.

Rozpórki wykorzystywane są przede wszystkim przy suszeniu skór jelenia, dzika, sarny oraz innych zwierząt łownych. Proces ten ma na celu zachowanie trwałości oraz jakości skóry, co umożliwia dalsze przetwarzanie jej na futra oraz inne wyroby skórzane. Ponadto, poprzez suszenie na rozporze skóra futerkowa może zachować swoje naturalne cechy takie jak miękkość i gładkość.

Choć coraz częściej stosowane są nowoczesne techniki suszenia i konserwacji skór futerkowych, to jednak niektórzy entuzjaści rękodzieła czy tradycjonaliści wciąż cenią sobie wartość tradycyjnej rospórki. Dla nich jest to nie tylko sposób utrzymania jakości materiału, ale również element dziedzictwa kulturowego i zapewnienie autentyczności wyrobów.

Warto podkreślić, że należy zachować ostrożność przy korzystaniu z rozpórki, aby nie uszkodzić delikatnych skór czy futer. Również wysuszone w ten sposób skóry wymagają odpowiedniej konserwacji i przechowywania, aby zachować swoje właściwości na dłużej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj rozpórka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę R

zobacz pełną listę haseł

róg

1) ogólna nazwa wyrostka (przeważnie są dwa) czołowego u pustorogich;
2) wabik na jelenia;
3) trąbka myśliwska zrobiona z rogu (najczęściej bawolego) lub metalowa.

remiza

nieduży teren wśród pól, porośnięty drzewami i krzewami, stanowiący doskonałe schronienie dla ptactwa. Remiza dostarcza również pożywienia oraz jest dobrym miejscem do zakładania (...)

róże

pierścienie kostne u nasady poroża zwierzyny płowej

rozpórka

prawidło do suszenia skór futerkowych zwierząt łownych.

rykoszet

szczególnie niebezpieczne odbicie się śrutu lub kuli od przedmiotów, powierzchni wody albo lodu. Powoduje to zmianę kierunku lotu pocisku, co może stać się przyczyną wpadku.

rwać się

o ptactwie: podrywać się do lotu.

regulamin polowań

zbiór postanowień określających zasady postępowania na polowaniach: obejmuje VII rozdziałów: I - Przepisy ogólne, II - Przepisy o zachowaniu bezpieczeństwa na polowaniach, III - Polowanie (...)

rogować

uderzać rogami (dotyczy również zwierzyny płowej).

rohatyna

dawna myśliwska broń drzewcowa (dl. ok. 220 cm) o szerokim grocie, zaopatrzonym w wystający z boku hak-róg lub poprzeczkę.

ryk

głos jelenia byka w okresie rykowiska.