ryś, ryś (Felis lynx L.) - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: ryś

ryś, ryś (Felis lynx L.): drapieżnik z rodziny kotowatych. Posiada długie kończyny, bokobrody i pędzelki włosów na uszach. Długość ciała 70-130 cm, ogona 15-31 cm, ciężar 16-38 kg. Wierzch ciała szarorudy z ciemniejszymi plamami na grzbiecie i po bokach. Koniec ogona i pędzelki na uszach czarne. Spód ciała i wewnętrzna strona nóg białe. Występuje w Karpatach i we wschodniej Polsce. Żyje pojedynczo łącząc się w pary tylko w okresie rui (luty-marzec). Ciąża trwa 72 dni. Samica rodzi 2-5 młodych, które karmi mlekiem przez 2-3 miesiące. Młode przebywają z matką 1 rok. Pokarmem rysi są zające, sarny, młode jelenie oraz ptactwo. Zwierz łowny. Trofeum stanowi skóra oraz czaszka, które wyceniane są wg międzynarodowej punktacji.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ryś w wyszukiwarce Google

rozrzut: odchylenie pocisków kulowych od idealnego toru; zależy od jakości broni. Rozrzut broni śrutowej, przy strzale z broni o lufach gładkich, zależy m.in. od grubości śrutu. Np. rozrzut śrutu (...)

racica: rozdwojone kopyto u żubra, zwierzyny płowej, muflona, dzika i kozicy.

rozerwanie: uszkodzenie lufy polegające na miejscowym rozerwaniu jej (zob. rozdęcie).

rękawica sokolnicza: rękawica wykonana z grubej, miękkiej skóry, z dużym od dołu rozciętym rękawem, często bogato zdobiona.

rożeniec, rożeniec (Anas acuta L.): ptak z rzędu blaszkodziobych należący do kaczek właściwych. Długość ciała do 73 cm, rozpiętość skrzydeł do 92 cm. W Polsce nieliczny przelotny ptak łowny.