Definicja hasła: szczeć
- szczeć
uwłosienie ciała dzików.
Szczeć – gęste, sztywne uwłosienie ciała dzików, stanowiące naturalną ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Występuje w różnych długościach, od krótkiej do długiej formy, oraz różni się w zależności od gatunku dzika. Najbardziej charakterystycznym rodzajem szczeci jest szczeć grzbietowa, występująca na grzbiecie dzików. Jest ona zazwyczaj bardzo gęsta i twarda. Szczeć grzbietowa może być używana do oznaczenia płci dzików – samce posiadają zazwyczaj dłuższe i bardziej gęste pokrycie szczeci niż samice.
Innym rodzajem szczeci jest szczeć brzuszna, występująca na brzuchu dzików. Jest ona zazwyczaj krótsza i delikatniejsza niż szczeć grzbietowa, co pozwala chronić zwierzę przed chłodem i wilgocią. Szczeć brzuszna również może być wykorzystywana do oznaczenia płci dzików – samce posiadają zazwyczaj mniejsze i luźniejsze pokrycie szczeci niż samice.
Szczeć pełni istotną rolę w życiu dzików, chroniąc je przed warunkami atmosferycznymi oraz innymi czynnikami środowiskowymi. Ponadto umożliwia oznaczenie płci u tych zwierząt. Uwłosienie to stanowi element anatomii niezwykle funkcjonalny w ich naturalnym środowisku życia.
W łowiectwie uwłosienie to odgrywa istotną rolę zarówno w biologii dzików (m.in. jako element termoregulacji), jak i w praktyce polowań (np. podczas rozpoznawania płci zwierząt). Zrozumienie znaczenia szczeci ma znaczenie dla skutecznej ochrony oraz zachowania harmonii ekosystemu leśnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczeć w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- syk
jeden z głosów wydawanych przez cietrzewie na tokach.
- strzelony
o zwierzynie trafionej śmiertelnie.
- strzyże
wąsy zająca.
- skupienie pocisków
odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).
- sfora
1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.
- szarak
popularna nazwa zająca szaraka.
- skrzekot
niepłodny mieszaniec koguta cietrzewia i głuszycy.
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.