Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zwietrzyć

zwietrzyć

o zwierzynie lub psie myśliwskim: wyczuć woń człowieka lub zwierzyny.

Zwietrzyć to termin używany w kontekście łowieckim, oznaczający zdolność psów myśliwskich lub innych zwierząt do wykrywania zapachu człowieka lub zwierzyny. Jest to istotna umiejętność psów myśliwskich, stosowana podczas polowań w celu wyczuwania obecności zwierzęcej zdobyczy, a także ostrzegania myśliwego o zbliżaniu się do niej. Psy myśliwskie mają wyjątkowo rozwinięty zmysł węchu, co pozwala im na wyczucie zapachu zwierzyny nawet na duże odległości. Trening psów myśliwskich polega na nauce rozpoznawania specyficznych zapachów, takich jak zapach dzikich zwierząt czy ludzkiej obecności, co zwiększa ich przydatność podczas polowań. Ponadto, umiejętność wykrywania obecności człowieka przez psy myśliwskie jest korzystna także w innych sytuacjach, takich jak poszukiwanie zaginionych osób. Dzięki swojej zdolności do zwietrzenia pościgu, psy te są cenionymi towarzyszami myśliwych i pełnią istotną rolę podczas polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zwietrzyć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

zarząd koła

organ wybierany przez walne zebranie i składa się z przewodniczącego, łowczego, sekretarza i skarbnika. Do zadań zarządu koła należy prowadzenie działalności koła.

złamać się

o ptaku trafionym czystym strzałem.

zielonka

młoda kuropatwa w pierwszym upierzeniu.

zacinać się

1) o wyżle: w czasie okładania pola nagle zastygać w stójce;
2) o broni: niesprawność uniemożliwiająca chwilowe jej użycie.

zwierzyna drobna

lisy, ząjące, króliki, borsuki, jenoty, kuny, wydry, piżmaki, tchórze, wiewiórki oraz wszystkie ptaki łowne z wyjątkiem dropia.

żubrzyca

samica żubra.

zgasić

ubić zwierza czystym strzałem.

zbarczyć

postrzelić ptaka w skrzydło.

zaołowienie luf

osadzenie się resztek ołowiu na powierzchni przewodu lufy. Należy usuwać go za pomocą szczotki mosiężnej oraz specjalnego płynu do odołowiania luf.

złaja, złaja, łaja

1) kilka sfor ogarów;
2) większa liczba dzikarzy.