Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: koźlak

koźlak

młode sarny do 1 roku życia

Koźlak to młoda samica sarny lub jelenia, która nie przekroczyła jeszcze 1 roku życia. Koźlaki są charakterystyczne ze względu na swoje mniejsze rozmiary i delikatne budowy ciała w porównaniu z dorosłymi osobnikami. Ich futro jest gładkie i lśniące, a uszy są proporcjonalnie dłuższe niż u saren lub jeleni dorosłych. Te młode zwierzęta są aktywne i ruchliwe, zachowując się podobnie do dorosłych osobników. Żywią się głównie trawą i innymi roślinami, choć mogą też spożywać owady i inne małe zwierzęta.

W kontekście łowieckim koźlaki są istotnym elementem ekosystemu. Ich obecność wpływa na równowagę biologiczną w danym obszarze naturalnym. Ze względu na ich młody wiek, polowanie na koźlaki jest uważane za nieetyczne i nielegalne w wielu krajach. W trosce o ochronę tych małych zwierząt istnieją też ograniczenia dotyczące polowań na koźlaki w niektórych rejonach, mające na celu zapobieganie nadmiernemu wybieraniu populacji.

Koźlak jest istotnym elementem dla zrównoważonego funkcjonowania ekosystemu lasów oraz terenów leśnych. Jego preferencje żywieniowe oraz zachowanie wpływają zarówno na roślinność jak i inne zwierzęta zamieszkujące dany obszar naturalny. Dla ochrony gatunku ważna jest edukacja dotycząca znaczenia zachowania koźlaków dla przyrody oraz respektowania prawa chroniącego je przed polowaniami.

Warto także podkreślić, że pojęcie koźlaka odnosi się również do młodych samców dzika postarzanych w okresie jesienno-zimowym, jednakże w dzisiejszym kontekście najczęściej używane jest w odniesieniu do młodych saren czy jeleni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj koźlak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

karmicy

służebnicy książęcy, zajmujący się karmieniem psów myśliwskich.

klatka szczeblasta

pomieszczenie wykonane z prętów drewnianych i umieszczone na polu, służące do trzymania ptaków myśliwskich.

komora nabojowa

część lufy, do której wkłada się nabój. Długość komory nabojowej jest wybita razem z kalibrem na zewnętrznej jej stronie (np. 12/70 oznacza, że komora nabojowa ma 70 mm dlugości). W (...)

krykucha

kaczka krzyżówka wyhodowana w niewoli, służąca do wabienia kaczorów podczas wiosennych godów. Wypuszczona na wodę w pobliżu stanowiska myśliwego przywabia kaczory.

kulkowanie

patroszenie ptactwa za pomocą kulki; zapobiega psuciu się go podczas upałów.

kurek

w broni myśliwskiej część zamka, która uderza w iglicę (zob. zamek).

kielnia

inaczej plusk.

kłuć

ugodzić zwierza oszczepem lub kordelasem.

kureń, kureń, budan

poleska nazwa szałasu myśliwskiego z desek, częściowo przysypanego ziemią.

klaskanie

inaczej korkowanie.